บทกวีเป็นศิลปะทางภาษาที่งดงาม ซึ่งมนุษย์รังสรรค์ขึ้น แต่ในประเทศญี่ปุ่นมี เรื่องลี้ลับ ของบทกวีต้องคำสาป ที่หากใครเผลออ่านออกเสียงแม้แต่คำเดียวจะต้องเจอกับเรื่องเลวร้ายหรืออาจถึงขั้นเสียชีวิต โดยบทกวีนั้นมีชื่อว่า “นรกของ โทมิโนะ” หรือในภาษาญี่ปุ่น “Tomino no Jigoku”
ความสยดสยองของบทกวี โทมิโนะ

โดยโทมิโนะ ถูกกล่าวขานว่าเป็นบทกวีแห่งความตายหรือบทกวีต้องคำสาป ว่ากันว่าเนื้อหาในบทกวีนี้ถูกแต่งขึ้นจากเรื่องจริงของเด็กคนหนึ่งชื่อว่าโทมิโนะ ซึ่งในบทกวีไม่ได้ระบุเพศชัดเจน อีกทั้งเนื้อหาในบทกวีสามารถตีความได้หลากหลาย ซึ่งหลักๆแล้ว กล่าวถึงการที่โทมิโนะเดินทางออกตามหาพี่สาวหรือน้องสาวในขุมนรกทั้ง 7 ด้วยความทุกข์ทรมานเพียงลำพัง โดยมีเนื้อหาแปลไทยว่า พี่สาวกระอักออกมาเป็นโลหิต น้องสาวกระอักออกมาเป็นไฟ ส่วนโทมิโนะผู้น่ารักกระอักออกมาเป็นเพชรพลอย ตอนนี้โทมิโนะ กำลังตกลงไปยังขุมนรก นรกที่ถูกหอหุ้มไปด้วยความมืดมิด นรกที่แม้แต่ดอกไม้ก็ไม่สามารถเบ่งบานได้ คนที่โดนแส้เฆี่ยนตีอยู่ตรงนั้นใช่พี่สาวของเธอหรือเปล่า ฉันสงสัยว่าเลือดตรงนั้นเป็นของใคร เธอถูกเฆี่ยนตีเรื่อยๆไม่ยอมหยุดสักที ท่ามกลางนรกไร้จุดหมายจะมีใครช่วยนำทางเธอได้ไหม นำทางไปหาแกะทองคำ นกกระจิบตัวน้อย อย่ามัวร่ำไรจัดเตรียมกระเป๋าหนังให้พอดี เพื่อเธอจะได้ใช้เดินทางไปสู่นรก ฤดูใบไม้ผลิยังเบ่งบาน ตอนนี้เธออยู่ในป่าใกล้ลำธาร แต่แท้จริงแล้ว มันคือลำธารทั้ง 7 สายของนรกอันมืดมนแห่งนี้ต่างหาก เจ้านกกระจิบอยู่ในกรง แกะอยู่ในเกวียนโทมิโนะผู้น่ารักเดินร้องไห้น้ำตาคลอ เพราะนกกระจิบน้อยได้บินหนีไปสู่พงไพรแล้ว เธอร้องเรียกตะโกนหาน้องสาวสุดที่รักจนเสียงร้องสะท้อนก้องไปยังขุมนรก ดอกบัวตั๋นสีเลือดกำลังเบ่งบานรายล้อมไปทั่วนรกทั้ง 7 ขุนเขา 7 ลำธาร การเดินทางเดียวดายของโทมิโนะ เธอกำลังถูกลากให้จมหาย ฝ่าขวากหนามแหลมคมมากมายตลอดเส้นทางแห่งความตาย โดยตอนนี้หนามแหลมกลายเป็นสีแดงฉานโดยที่เธอเองไม่ได้ต้องการ และมันคือเหตุการณ์สำคัญในชีวิตของโทมิโนะเด็กน้อยผู้น่ารักคนนั้น

มีคนตีความบทกวีของโทมิโนะอย่างหลากหลาย บ้างว่าโทมิโนะเกิดในครอบครัวเลวร้าย จึงแต่งบทกวีนี้เพื่อสื่อว่าชีวิตในแต่ละวันของเธอเหมือนกำลังตกนรกในขุมที่ลึกเข้าไปทุกที บางคนตั้งทฤษฎีว่า โทมิโนะได้ทำบาปหนักอย่างการฆ่าบุพการีจึงตกนรก แต่ทฤษฎีที่น่าเชื่อถือที่สุดกล่าวถึงผู้แต่งบทกวีนี้อย่าง “ไซโซ ยาโซ” ซึ่งสูญเสียน้องสาวไปในสงครามโลก จึงประพันธ์ความเศร้านั้นออกมาเป็นบทกวีและภายหลังโด่งดังขึ้นโดยผลงาน เรื่องลี้ลับ ของนักเขียน “ยาโมตะ อินุฮิโกะ” ที่มีคำเตือนเกี่ยวกับบทกวีนี้ว่า ห้ามอ่านออกเสียงดัง

อัพเดทข่าวสาร สาระดีๆ เพิ่มเติมที่ The7days