เรื่องเล่าผี ตำนานหลอน ม.เชียงใหม่ “ป๊อก…ป๊อก…ครืด”
รูปภาพ : https://pantip.com/topic/35274684
เรื่องเล่าผีม.เชียงใหม่ “ป๊อก…ป๊อก…ครืด” เป็นเรื่องราวที่ย้อนกลับไปเมื่อหลายสิบปีก่อน ณ หอหญิง 7 ในมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ที่สมัยนั้นทางเข้าไปสู่หอยังเป็นที่รกร้าง เต็มไปด้วยต้นไม้ข้างทางและโอบล้อมรอบหอเต็มไปหมด ถนนก็ยังเป็นทางลูกรัง จึงดูเปลี่ยวและไม่ค่อยมีใครกล้าออกไปข้างนอกยามดึกดื่น กระทั่งเกิดเรื่องสุดหลอนกับสองนักศึกษาสาวที่อาศัยอยู่ในห้อง ชั้น 2 ของหอหญิง 7 ช่วงนั้นเป็นช่วงสอบ นักศึกษาหญิงคนหนึ่งเกิดไม่สบายขณะอ่านหนังสือในห้องตอนหัวค่ำ นักศึกษาอีกคนที่ไม่ได้รับประทานอาหารเย็นจึงเกิดหิวและกำลังจะออกไปรับประทานอาหารเย็นเมื่อเห็นเพื่อนไม่สบายจึงได้อาสาว่า ตนจะไปรับประทานเย็นแล้วจะห่อข้าวมาฝาก
หลังจากที่เพื่อนออกไป นักศึกษาที่ไม่สบายก็พยายามลุกขึ้นมานั่งอ่านหนังสือต่อ อ่านได้สักพักก็ทนพิษไข้ไม่ไหวจึงนอนต่อ ช่วงที่นอนอยู่นั้นแม้ตนจะสะลึมสะลือ แต่ก็มีความรู้สึกว่านานมากแล้ว ทำไมเพื่อนยังไม่กลับมาเสียที เพราะปกติรูมเมทก็จะไม่กล้ากลับบ้านเกินช่วงค่ำ จนสักพักเธอก็ได้ยินเสียงเบา ๆ ดังจากชั้นล่างทางบันได “ป๊อก ป๊อก ป๊อก” เสียงเหมือนคนกำลังแบกของหนักบางอย่างขึ้นมาดังเป็นระยะ ๆ ใกล้ขึ้นมายังชั้นที่เธออยู่ ก่อนที่เมื่อมาถึงชั้นของเธอ เสียงนั้นก็เปลี่ยนเป็น “…ครืด ครืด” ราวกับมีคนกำลังลากอะไรสักอย่างใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ จนมาหยุดอยู่ที่หน้าห้องของเธอ จนเธอเกิดเอะใจ และมองไปทางประตู ในใจนึกว่าเพื่อนกลับมาแล้ว แต่ยังเงียบ ก่อนที่ไม่กี่วิจะมีเสียงเคาะห้อง “ก๊อก ก๊อก ก๊อก” แล้วเงียบหายไป เธอถึงกับสะดุ้งสุดตัว คิดว่าไม่ใช่เพื่อนแน่แล้ว เพราะอีกฝ่ายไม่เปิดประตูเข้ามา แม้ใจจะกลัว แต่เธอก็พยายามใช้ความกล้าที่มีเดินไปเปิดประตู ก่อนจะพบว่า ตรงลูกบิดประตูมีถุงใส่ห่อข้าวที่เธอสั่งเพื่อนรูมเมทแขวนอยู่ ทำให้เธอสงสัยว่า เพื่อนอยู่ไหน? ทำไมต้องเอามาแขวน อีกทั้งยังมีแต่รอยเปียกน้ำเป็นทางจากบันไดมาถึงห้องของเธอด้วย
รูปภาพ : https://www.thehouse.online/
จนรุ่งเช้า เธอก็ได้รับข่าวร้ายว่าเพื่อนรูมเมทของเธอเสียชีวิตแล้ว จากการถูกฆ่าข่มขืนตรงบึงน้ำติดกับพงหญ้าข้างทาง คาดว่าเหตุเกิดประมาณหัวค่ำในขณะที่ผู้เสียชีวิตกำลังเดินทางกลับจากตลาดหลังจากรับประทานอาหารเย็นเสร็จ ลักษณะศพมีสภาพแขนและขาทั้งสองข้างที่หักจากการที่คนร้ายเอาท่อนไม้ทุบตีเพื่อไม่ให้หนี ทำให้เธอนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนทั้งเสียงและภาพของน้ำที่เห็น จึงสันนิษฐานได้ว่าเพื่อนคนนั้นใช้ปากคาบถุงห่อข้าว แล้วเอาคางเกยพาตัวเองลากมาจนถึงหอพักแล้วใช้คางเกยบันไดลากตัวเองขึ้นมาเป็นเสียง ป๊อก ป๊อก ส่วนเสียง ครืด คือ เสียงลากตัวเองจากบันไดมาจนถึงหน้าห้องปรากฎเป็นรอยเปียกน้ำยาวติดต่อกัน รูมเมทคงเป็นห่วงเธอที่ป่วยอยู่ ซึ่งนักศึกษาห้องข้าง ๆ ก็ได้ยินเสียงเดียวกันกับเธอเมื่อคืนเช่นกันจนกลายเป็นตำนานที่มีทั้งความหลอนและความเศร้าในความห่วงใยเพื่อนแม้ตัวเองจะเสียชีวิตไปแล้ว
ข้อคิดจากเรื่องเล่าผีม.เชียงใหม่ “ป๊อก…ป๊อก…ครืด”
เรื่องเล่าผีม.เชียงใหม่ “ป๊อก…ป๊อก…ครืด” ได้ให้ข้อคิดเตือนใจถึงอันตรายของผู้หญิงที่ไม่ควรไปไหนมาไหนคนเดียวในยามวิกาลซึ่งค่อนข้างเปลี่ยวและอยู่ใกล้แหล่งมั่วสุมก็อาจทำให้เป็นจุดเด่นของคนที่คิดก่ออาชญากรรมหรือคิดทำมิดีได้ ติดตามกันต่อได้ใน
