เสือสมิง เป็นตำนานเรื่องสยองขวัญในป่าที่เล่ากันปากต่อปากมาอย่างยาวนาน โดยเสือสมิงมีรากฐานความเชื่อมาจากมอญ ชาวมอญเชื่อว่าเสือสมิงคือเจ้าที่เจ้าทางผู้คุ้มครองป่าที่มาจัดการกับผู้ที่จะมารุกรานป่าอย่างนายพราน แต่สำหรับคนไทยเชื่อว่าเสือสมิงเป็นผีร้าย เป็นปีศาจ เป็นโอปปาติกะ ซึ่งก็มีอยู่หลายความเชื่อว่าเสือสมิงนั้นมีจุดเริ่มต้นมาจากอะไร บ้างก็บอกว่ามาจากเสือที่กินคนธรรมดาหรือกินผู้มีวิชาอาคมเข้าไป จึงได้พลังจากคนที่กินเข้าไปหรือถูกวิญญาณของผู้ที่กินเข้าไปสิงจนกลายเป็นเสือสมิงที่มีพลัง สามารถกลายร่างเป็นคนเพื่อหลอกล่อเหยื่อได้ บ้างก็บอกว่าต้องเป็นวิญญาณของคนที่จะกลายเป็นผีเปรตเท่านั้นถึงจะทำให้เกิดเป็นเสือสมิง บางเรื่องเราก็บอกว่าเป็นแค่เพียงเสือแก่ที่ไม่มีกำลังวังชา จิตใจและร่างกายอ่อนแอเลยถูกวิญญาณร้ายเข้าสิง ทำให้สามารถกลายร่างเป็นคนได้ แต่เหตุผลที่ต้องหลอกล่อคนมากินเพราะไม่มีแรงจะล่าสัตว์ ส่วนความเชื่ออย่างสุดท้ายบอกว่าเสือสมิงคือคนที่ฝึกวิชาอาคมเดรัจฉานแล้วของเข้าตัวกลายเป็นเสือ
ลักษณะและวิธีป้องกันเสือสมิง
เสือสมิงจะปรากฏตัวให้คนเห็นในเวลากลางคืน เพราะในเวลานี้ร่างกายและจิตใจของมนุษย์จะอ่อนแอ ทำให้ถูกล่อลวงและล่าได้ง่าย เมื่อจิตใจอ่อนแอคนจะเห็นภาพหลอน ทำให้ยิ่งเชื่อว่าเสือสมิงมีตัวตนอยู่จริง แต่บางความเชื่อก็บอกว่า เสือสมิงสามารถกลายร่างเป็นคนได้ทั้งกลางวันกลางคืน หากมีพลังมากอาจกลายร่างเป็นคนช่วงเวลาไหนก็ได้ตามที่ต้องการ โดยลักษณะของเสือสมิงทั่วไปจะสังเกตได้จากดวงตา คนเป็นเสือสมิงจะมีดวงตาแข็งกร้าวเหมือนเสือเวลาจ้องมองทำให้รู้สึกกลัว ชอบกินของสดๆหรืออาจมีบางส่วนที่ลืมซ่อนไว้ เช่น มีหางอยู่ด้านหลัง แต่ตามเรื่องเล่าที่ได้ยินมามักบอกว่า เสือสมิงจะแปลงร่างมาหลอกคนในตอนกลางคืน ด้วยความที่นายพรานมักจะสร้างห้างไว้บนต้นไม้สูงเพื่อป้องกันสัตว์ร้ายและใช้พักผ่อนในยามกลางคืน ทำให้เสือสมิงที่ปีนต้นไม้ไม่เป็นต้องใช้มารยาหลอกล่อนายพรานให้ลงมา กลอุบายของเสือสมิงก็มีทั้งแปลงเป็นพระธุดงค์ หญิงสาว เด็ก ซึ่งส่วนใหญ่มักจะแปลงเป็นพระ หากเห็นพระธุดงค์ขอขึ้นห้างห้ามลงไปรับเด็ดขาด ให้โยนไม้ขีดไฟลงไป ถ้าสามารถจุดไฟได้แปลว่าเป็นคน บางครั้งเสือสมิงก็จะพลาดเผลอใช้สันดานเสือเอาปากรับไม้ขีดไฟ หรือถ้าฉลาดใช้มือรับแล้วเราไม่ไว้วางใจก็ให้ยิงที่บาตรพระเพราะนั่นจะเป็นส่วนหัวของเสือ
ในภูมิภาคของไทยมักจะมีเรื่องเล่าของเสือสมิงอยู่เสมอ ที่โด่งดังก็อย่างเช่นจังหวัดจันทบุรี ที่มีพื้นที่ป่าเยอะ หรือจังหวัดตราดที่มีเรื่องเล่าเขาสมิง โดยความคิดถึงส่วนตัวของผู้เขียนแล้วคิดว่าเสือสมิงอาจเป็นเพียงกุศโลบายที่ทำให้คนเดินป่าไม่ลงจากห้างในตอนกลางคืน เพราะด้านล่างเต็มไปด้วยอันตราย
