งูกินหาง บูชาดีพารวย

ความแตกต่างของ งูกินหาง และ บ่วงนาคบาศ

มัคมีหลายคนสับสนว่า งูกินหางและบ่วงนาคบาศเป็นสิ่งเดียวกัน แต่แท้จริงแล้วทั้งสองอย่างมีลักษณะแตกต่างกันชัดเจน อย่างแรกคืองูกินหาง เป็นงูจริงๆที่กินห่างตัวเองจนตาย ซึ่งพบเห็นได้ยากมาก หากใครพบเจอจะรีบเก็บซากศพของงูตัวนั้นเอาไว้บูชา ในสมัยก่อนผู้คนยังหาเหตุผลที่งูกินหางตัวเองไม่ได้  แต่ปัจจุบันมีข้อพิสูจน์แล้วว่า การที่งูกินหางตัวเองนั้นเกิดจากความเครียด ซึ่งสาเหตุอาจมาจากอากาศร้อน  เมื่องูเครียดจะรู้สึกหิวมากและสิ่งที่หาได้ง่ายที่สุด คือ หางของมันเอง งูจึงกินหางของตัวเองจนขาดใจตายในที่สุด แต่ถึงจะรู้อย่างนั้นแล้วก็ปฏิเสธไม่ได้ว่างูกินหางเป็นปรากฏการณ์ที่หาได้ยากจริงๆ หากใครพบเจอให้นำมาเก็บไว้ใส่พาน รอจนคาบงูแห้ง ซากที่แห้งตายจะไม่มีกลิ่นเหม็น แต่ต้องระวังพวกมดแมลงจะมากัดกิน ในส่วนของบ่วงนาคบาศนั้น เป็นพญานาคสองตัวกินหางกัน แต่กินแล้วไม่ได้ขาดใจตายเหมือนงู แต่กินแล้วคายไม่รู้จบ ซึ่งมีที่มาจากรามเกียรติ์ กล่าวถึงอินทรชิต ยักษ์ที่มีอาวุธประจำตัวเป็นธนูชื่อ บ่วงนาคบาศ เมื่อแผลงศรใส่ศัตรู ลูกศรนั้นจะกลายเป็นงูรัดศัตรูจนตาย ภายหลังอาวุธชิ้นนั้นก็ได้ตกทอดสู่ลูกหลานของพญานาค ซึ่งเจ้าแห่งพญานาคได้ติดหนี้บุญคุณพรานบุญ ทำให้ต้องยกบ่วงนาคบาศให้พรานบุญยืมไปจับนางมโนราห์ เรื่องราวของบ่วงนาคบาศจึงได้ล่วงรู้ถึงมนุษย์ และแม้ว่าที่มาจะแตกต่างกัน แต่วิธีการบูชา รวมถึงอิทธิฤทธิ์ของทั้งสองอย่างนี้ ไม่แตกต่างกันเลย ผู้ที่บูชางูกินหางและบ่วงนาคบาศนั้น สามารถบูชาโดยการนำไปใส่พานเงินพานทอง พร้อมวางดอกไม้ไว้บนพาน ใส่น้ำในพานให้ปริ่มๆอยู่เสมอ พร้อมถวายน้ำหนึ่งแก้วทุกวัน หากใครบูชาดีจะรวยวันรวยคืน มีแต่คนเมตตา ทำมาค้าขายขึ้น อีกทั้งปกป้องคุ้มภัยผู้บูชาด้วย

ปัจจุบันงูกินหางและบ่วงนาคบาศ มีให้บูชาหลากหลายแบบ ทั้งกำไล สร้อยคอ หรือในรูปแบบของเครื่องรางของขลังสำหรับพกพา ส่วนข้อเสียที่ตามมาก็เช่นเดียวกับการบูชาพญานาค ผู้บูชาจะฝันถึงงูบ่อยๆ และมักจะมีงูเข้ามาในบ้านเป็นประจำ 

#งูกินหาง #บ่วงนาคบาศ #พญานาค