ตำนานผีปอบ พระอุ้มหมาชีอุ้มแมว
พระอุ้มหมาชีอุ้มแมวเป็นเรื่องเล่าผีปอปที่โด่งดังในประเทศไทยอยู่ช่วงหนึ่ง จนถึงขั้นใบหนาดซึ่งผู้คนเชื่อว่าจะสามารถไล่ผีปอบได้ขายดิบขายดีจนขาดตลาดกันเลยทีเดียว พระอุ้มหมาชีอุ้มแมวเดิมทีเป็นเปรตนรกจำแลงกายออกล่าเหยื่อ จ้องจะกินตับไตไส้พุงของผู้คน หรือบ้างก็เรียกว่า ผีปอบ พระอุ้มหมาชีอุ้มแมวมีนัยยะมาจากความเชื่อของคนอีสาน กล่าวว่าหมาดำเป็นสัญลักษณ์ของผีปอบและแมวดำเองก็เป็นสัญลักษณ์ของการเชื่อมต่อกับโลกแห่งความตาย ดังจะเห็นได้จากความเชื่อที่ว่าแมวดำกระโดดข้ามโลงศพ ศพจะเฮี้ยนลุกขึ้นมาหลอกหลอนผู้คนได้ ความน่ากลัวของพระอุ้มหมาชีอุ้มแมว เรื่องราวของพระอุ้มหมาชีอุ้มแมวมีอยู่ว่า ครั้งหนึ่งพระธุดงค์แปลกหน้าอุ้มหมาดำเดินทางเข้ามาในหมู่บ้าน ไม่พูดไม่จา ซึ่งชาวบ้านเชื่อว่าน่าจะเป็นพระต่างถิ่น ประกอบกับในตอนนั้นดึกมากแล้ว ชาวบ้านใจดีจึงได้เชิญพระรูปนั้นเข้ามาพักผ่อนในบ้านก่อน เพราะกลัวจะเกิดอันตรายในการเดินทางตอนกลางคืน ไม่กี่วันต่อมาชาวบ้านคนอื่นๆก็ได้พบศพ ของเจ้าของบ้านที่พระรูปนั้นเคยมาค้าง ภายนอกไม่มีร่องรอยอะไรเหมือนคนไหลตาย แต่เมื่อลองตรวจสอบดูแล้วพบว่า เครื่องในหายไป จึงมีการเตือนให้ระวังปอบจำแลงแปลงกายมาเป็นพระ จนวันหนึ่ง มีแม่ชีท่าทางประหลาดหน้าตาอึมครึมอุ้มแมวดำเดินผ่านทางมา ไม่พูดไม่จาเหมือนพระรูปก่อน แล้วเกิดเหตุการณ์คล้ายๆกันนี้กับคนที่เชื้อเชิญให้แม่ชีเข้าบ้านตอนกลางคืน ผู้ที่พบเจอแล้วรอดชีวิตมาได้ บอกว่าได้กลิ่นเหม็นซากศพจากตัวของแม่ชี จึงเชื่อว่าแม่ชีอุ้มแมวดำเองก็เป็นปอบจำแลงกายมาเช่นกัน เหล่าชาวบ้านจึงคอยตักเตือนกันว่า หากใครเจอพระอุ้มหมาชีอุ้มแมวไม่พูดไม่จาในตอนกลางคืนห้ามเชิญเข้าบ้าน ห้ามพูดด้วย ห้ามสบตาเด็ดขาด โดยเรื่องนี้ไม่ได้มีเฉพาะเพียงในหมู่บ้านเล็กๆเท่านั้น ยังลามปามไปถึงเมืองหลวงอย่างกรุงเทพ ที่เคยมีข่าวว่า ผีปอบออกอาละวาดในรูปแบบของพระจูงหมาดำด้วย แม้พระอุ้มหมาชีอุ้มแมวจะเป็นเรื่องราวผีปอปน่ากลัวและมีการกล่าวถึงกันเยอะ แต่แท้จริงแล้วเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องแต่ง จากหนังสือ ‘พระอุ้มจูงหมา ชีอุ้มแมวดำ’ ของนักเขียนคนหนึ่งเท่านั้น ซึ่งเนื้อหา คือ การรวบรวมข้อมูลนั่งเทียนเขียนจากการบอกเล่าของชาวบ้านเกี่ยวกับปอบ ไม่มีหลักฐานใดยืนยันถึงตัวตนของพระอุ้มหมาชีอุ้มแมวได้เลย นอกจากชาวบ้านที่บอกว่าได้ยินต่อๆกันมาเท่านั้น #ตำนานผีปอบ #พระอุ้มหมาชีอุ้มแมว #เรื่องลี้ลับ #ตำนานสยอง
ปอบ ผีไทยที่ชอบกินตับไตไส้พุง
ปอบเป็นผีไทยที่มีคนกล่าวถึงมาตั้งแต่โบราณ โดยปอบนั้นมีความเชื่อดั้งเดิมมาจากภาคอีสาน ปอบไม่ได้เป็นเพียงแค่ชื่อผีแต่เป็นชื่อวิชาอาคมของเขมร โดยผู้ที่เรียนวิชาอาคมปอบหากควบคุมวิชาไม่ได้หรือทำผิดข้อห้ามในการเรียนคุณไสยมืดนี้ก็จะกลายเป็นผีปอบเพราะโดนวิชาเข้าตัว นอกจากนี้ปอบยังเป็นผีที่ไม่มีตัวตนเป็นร่างเนื้อ เป็นเหมือนวิญญาณปรสิตที่อาศัยร่างคนในการออกหากิน ซึ่งส่วนมากผู้ที่ตกเป็นเหยื่อถูกปอบสิงจะเป็นคนที่ร่างกายหรือจิตใจอ่อนแอ เราจึงมักเห็นผู้หญิงและคนแก่เป็นปอบบ่อยกว่า ผู้ชาย เพราะผู้ชายส่วนใหญ่จะบวชหรือมีการสักที่ตัวเสริมสร้างอาคมร่างกายและจิตใจให้แข็งแกร่ง ส่วนเด็กนั้นมีร่างกายที่อ่อนแอเกินไปทำให้ปอบไม่สามารถออกล่าเหยื่อได้อย่างเต็มที่ ส่วนเหตุผลที่จุดกำเนิดของปอบ เป็นภาคอีสานนั้น เพราะภาคอีสานมีจังหวัดที่อยู่ติดกับกัมพูชาเยอะ จึงไม่แปลกที่คนในภาคอีสานจะเรียนมนต์เขมรหรือศาสตร์มืดกันมากกว่าคนภาคอื่นๆ โอกาสเจอปอบหรือจำนวนปอบที่อยู่ในภาคอีสานจึงมีเยอะกว่าภาคอื่นในประเทศไทย ทำไมปอบถึงน่ากลัว! แม้จะเป็นเพียงวิญญาณสิงสู่แต่ปอบก็มีความน่าเกรงขามกว่าผีแบบอื่น คือ ปอบจะไม่กลัวพระ จะกลัวแค่ผู้มีวิชาไล่ปอบเท่านั้น อีกทั้งยังสามารถออกล่าฆ่าคนฆ่าสัตว์ได้ทั้งกลางวันและกลางคืน บางความเชื่อก็บอกว่าปอบสามารถล่องหนได้ เราจะรู้ตัวว่าปอบเข้าใกล้ก็ต่อเมื่อเข้ามาในระยะประชิดแล้วเท่านั้น ด้วยความที่ปอบเคยเป็นผู้เรียนคุณไสยมืดมาก่อนย่อมมีวิชาอาคมที่น่ากลัว หมอผีบางคนหากไม่เก่งพอก็ไม่สามารถขับไล่ปอบได้ ความเชื่ออื่นก็บอกว่าปอบสามารถแปลงร่างเป็นสัตว์ต่างๆได้อีกด้วย นอกจากนี้ปอบยังมีด้วยกันมากมายหลายประเภท ไม่ว่าจะเป็น ปอบสิงสู่ คือ ปอบที่เข้ามาสิงผู้ที่มีร่างกายและจิตใจอ่อนแอ ปอบเชื้อสาย คือ ปอบที่สืบทอดกันผ่านทางสายเลือด หากบรรพบุรุษเคยเป็นปอบมาก่อนลูกหลานก็จะกลายเป็นปอบไปด้วย ยังมีปอบแลกหน้า เป็นปอบที่ชอบป้ายความผิดให้คนอื่นและปอบกึกกัก คือ ปอบที่ไม่พูดไม่จาจนกว่าจะมีคนถามจึงบอกใบ้ว่าตนเป็นปอบ ความเชื่อทางพระพุทธศาสนาก็เคยบอกเล่าเกี่ยวกับเรื่องปอบอยู่บ้างว่า ปอบเป็นวิญญาณของยักษ์ที่เข้ามาสิงสู่ร่างคนเพื่อจะได้ออกหากินของดิบ เนื้อสด ตับไตไส้พุง ทั้งมนุษย์และของสัตว์ ส่วนลักษณะของปอบนั้น หากไม่ใช่ปอบหน้าปลวกที่เมื่อแปลงกายจะมีหน้าตาอัปลักษณ์ยับยู่ยี่ ส่วนใหญ่ก็จะหน้าตาเหมือนมนุษย์ทั่วไปแตกต่างตรงที่มีลักษณะนิสัยแปลกประหลาดกว่าคนปกติ เช่น กินจุและร้องอยากกินของสดตลอดเวลา บ้างก็ทำตัวเหมือนผีบ้าพร่ำเพ้อพูดจาอยู่คนเดียว หรืออาจซึมเศร้าเก็บตัวจับไข้ได้ป่วย มักจะไม่ค่อยเสวนากับใครสายตาก้มมองต่ำอยู่ตลอด แต่เมื่อเจอคนที่มีร่างกายและจิตใจอ่อนแอ เช่น […]